Pocieszacze

Na początku sierpnia wyszyłam drobiazgi na prezenty urodzinowe, ślubne i pamiątkowe. Później nic nie robiłam, ponieważ bawiłam się, odwiedzałam miejsca, w których dawno nie byłam i spotykałam z przyjaciółmi i znajomymi, których nie widziałam prawie 3 lata. Poznałam nowych bardzo wartościowych i przesympatycznych ludzi. Było bardzo dużo radości i śmiechu.
No i przyszedł koniec sierpnia, a z nim smutki, ale o nich pisać nie będę : (( Każdy ma swoje, każdy musi sobie z nimi poradzić, przecież nikt nam nie obiecywał, że życie będzie piękne...... a szkoda........
Jako pocieszacze wyszyłam dwa igielniki, choć wiem, że smutku nie odbiorą, ale może sprawią, że  na zasmuconych buziach pojawi się maleńki uśmiech.